به گزارش پسین اوز، اهالی اوز حدود نیم قرن در شهرهای کلکته و بمبئی هندوستان و بعضا کراچی پاکستان زندگی و تجارت کردند.

در سال ۱۹۴۷میلادی انقلاب هند به رهبری گاندی به ثمر نشست و پارلمان انگلیس استقلال هند به رهبری گاندی و استقلال پاکستان به رهبری محمدعلی جناح را تصویب کرد. در آن زمان بین روسیه و انگلیس رقابت های شدیدی در خاورمیانه بویژه ایران وجود داشت که تاثیر منفی بر اقتصاد ایران و جنوب داشت. با توجه به انباشت سرمایه در دست تجار اوزی و احساس ناامنی در هند به فکر انتقال دفاتر خویش از هندوستان افتادند. در آن دوره طبق گفته مرحوم عبدالرحیم افسری چیزی حدود ۵۰ خانوار اوزی در هند ساکن بودند.

کشف و استخراج نفت در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و تردد آسان به این سرزمین ها باعث شد تا بسیاری از تجار دفاتر بازرگانی خویش را به دبی منتقل سازند. انگلیس ها دست از خاورمیانه و خلیج فارس بر نداشته و به استخراج و غارت نفت از کشورهای عربی پرداختند.

ابتدا بحرین بسیار آباد و مدرن شد سپس کویت و بعدها نیز امارات در این رده قرار گرفت. اوزی ها نیز در آن کشورها ساکن و شاغل شدند. در امارات بیشتر در شارجه، راس الخیمه و سپس دبی استقرار یافتند. اما متاسفانه منسجم نشدند. در یک دهه بعد بستکی ها در قسمت شرقی دبی در کناره جنوب غربی خور بردبی محله ای ساختند که به نام بستکیه معروف شد. ولی اوزی ها در ابوظبی، دبی، شارجه، راس الخیمه و فجیره پراکنده شدند و عده ای به عمان رفتند. اما بیشتر آنان در دبی سکونت داشته و نام محمدعلی و محمدهادی بدری در دبی معروف که با شیخ سعید، شیخ راشد و غیر ارتباط حسنه داشته و مشاور آنان بوده است. همچنین محمد فریدونی از اوزی های قدیم و آخوندالعوضی که معروف خاص و عام است.

مدیر مسئول پسین اوز- احمد خضری