پسین اوز ماهنامه پسین اوز
دبی – شبنم قاسمی فرد: اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی بود که پچ پچ شایع شدن ویروسی به نام کرونا از همه طرف شنیده می شد. همیشه فکر میکردم بلاها و اتفاقات بد، فقط تو تلویزیون و دنیای مجازی وجود داره و فکر اینکه این اتفاق روزی به ما برسه دور از ذهن و تصورم بود. امید داشتم که این خبرهم مثل خبرهای دیگه چند روزی میمونه و میره. روز و شبها می گذشت و هرروز تو صفحات مجازی جدیدترین خبرها رو میخوندم. من سعی میکردم بیخیال ازاین قضیه بگذرم .
یکی دو ماه بعد، اواسط ماه مارچ ۲۰۲۰ شیوع این ویروس بیشتر و بیشتر شد و آمار مبتلایان و مرگ و میر در کشورها بالا رفت. کم کم اطرافیان، دوستان و خانواده نگران تر می شدند. بعضی ها ماسک میزدند، بعضی ها دستکش می پوشیدند، چون دیگه این ویروس همه جا پخش بود و کل جهان رو گرفته بود و در هر صورت امکان واگیری بود .
من باز با خودم میگفتم امروز یا فرداست که جلویش را می گیرند و همه چیز تمام می شود. به اواخر ماه مارچ رسیدیم و متاسفانه امیدم بی نتیجه مانده بود چون ویروس پیشرفت کرده بود و آمار مبتلایان به طرز عجیبی زیاد شده بود .
خدایا تمام طول عمر ۲۹ ساله ام هیچ وقت تو این وضعیت و موقعیت نبودم. کار تعطیل شد، سنترها تعطیل شد، خیابونها رو بستند، اجازه بیرون رفتن از خونه ندادند و مسجدها و حتی مکه به این بزرگی خالی شد. همه چی یکهو عجیب و غریب شد. من شوکه بودم، و هرچند باورش برایم سخت بود باید قبول میکردم که یک بلای همگانی سرمان آمده که حتی مجبوریم دید و بازدید خانوادگی و دست گرفتن و روبوسی هم ممنوع بشه. به همه از طرف دولت قرنطینه خونگی اعلام کردند. همه باید تو خونه میموندیم و کسی حق سرکار رفتن و غیره نداشت. باید شهر رو ضدعفونی می کردند .
هرروز رو گوشی ها مسجی با صدای آژیر میومد که از ساعت ۸ شب تا ۶ صبح اجازه خروج از خونه حتی برای کارهای ضروری نمیدادند، چون همه جا رو ضدعفونی میکردند. اجازه خروج فقط روزها، اون هم برای سه ساعت و البته با داشتن مجوز خروج بود.
همه تو خونه موندیم، روز و شبها تکراری ست. فقط آمار بالارفتن مبتلایان و مرگ و میر کشورها از رسانه ها می بینیم. همه شهر سوت و کور شده ، نه صبحها ترافیک هست و نه آدمها در رفت و آمد
رمضان شروع شده و اگه این وضعیت ادامه داشته باشه، هیچ امیدی نیست که رمضان پرشوری تو مساجد داشته باشیم
و اما سوالی که پیش میاد اینه که آیا وقتش نرسیده ما آدمها از خواب جهل و خودخواهی و غرور بیدار بشیم و ضعف و حقیر بودن در برابر خداوند رو قبول کنیم و بدونیم که قدرت این دنیا به دست هیچ بنده ای نیست مگر خدای عزوجل
رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ(الأعراف۲۳
شبنم قاسمی فرد، امارات – دبی اردیبهشت ۱۳۹۹
عالی بود دختر دایی
بسیار متن تامل برانگیزی است احسنت بر شمااا
قربان شما