ارتقاء اوز امتیاز ویژه برای لارستان است

 بحث ارتقاء بخش اوز موضوع دیروز و امروز نیست، خواسته به حقی است که چندین دهه برای تحقق آن تلاش های بسیاری صورت گرفته شده است و بیش از صدها سخن و مطلب در این باره گفته شده و به رشته تحریر درآمده است اما علی رغم همه این تلاش ها هنوز گشایشی در آن حاصل نشده است، اما این که چرا این بخش با بیش از نیم قرن سابقه و دارا بودن شرایط های تبصره ۲ قانون تقسیمات کشوری با حد و نصاب جمعیت قابل قبول و ظرفیت ها و قابلیت های فراوان ارتقاء نمی یابد سوالی است که نزدیک به ۵۰ هزار نفر از مردم این بخش سالهاست می پرسند. ولی متاسفانه تاکنون جواب روشنی برای آن پیدا نشده است.

هر چند در این پروسه چندین ساله پیگیری گاه به گاهی امیدی داده شده است و نویدی به گوش رسیده است. اما هیچ کدام موثر ثمر نبوده است مانند قولی که رئیس جمهور دولت دهم پس از حضور در شهر اوز برای افتتاح پروژه مسکن مهر و درپی سوال عموم مردم از ایشان که چرا اوز شهرستان نمی شود اعلام کردند که پس از مراجعت به تهران از مرکز آمار ایران حد نصاب جمعیت بخش اوز را خواهم پرسید و در صورت حد نصاب جمعیت ۳۵ هزار نفر به یاری خدا در سفر چهارم هیات دولت به استان فارس حتما به شهرستان اوز هم سفر خواهیم کرد و یا مجددا در سفر ریاست جمهور به شهرستان بستک وی بار دیگر به شهرستان شدن اوز تا قبل از پایان دولت دهم تاکید نمودند، که هر دوی این وعده همان نوید و امیدی است که از بالاترین مسئول قوه مجریه به مردم این بخش داده شده اما حاصلی نداشت و هیچگاه عملی نشد و از سوی دیگر متاسفانه فرماندار محترم دولت دهم در لارستان که همزمان در سفر ریاست جمهور به اوز در معیت ایشان حضور داشت بعدها در مراسم تودیع خود گفت: امروز خوشحالم که پس از دوران خدمتم در لارستان مانع جدا شدن دو بخش از لارستان شدم و طی این مدت سعی کردم مجموعه لارستان حفظ شود و آنچه به امانت گرفتم نگذاشتم چیزی از آن کم شود، و متاسفانه امروز درست پس از ۶ سال از آن نوید، قول و سفر تاریخی رئیس جمهور و آن تودیع فرماندار وقت هنوز اوز همچنان بخش باقی مانده است.

ولی در مقابل در همجوار ما بخش های خنج و گراش با ارتقاء خود به شهرستان به درستی گام در مسیر توسعه همه جانبه خود برداشته و توانسته اند از این رهگذر به موفقیت های بسیاری در اکثر زمینه ها در منطقه دست پیدا کنند. ولی شهر و بخش قدیمی اوز که همیشه به گواه تاریخ چند گام از شهرهای همجوار خود جلوتر بوده است در این گذر زمان نه تنها از این شهرها عقب مانده است که حتی از دسترسی به جاده اصلی و راه های مواصلاتی منطقه هم به دور افتاده است که اگر این وضعیت به همین منوال بماند احتمالا روزهای سخت تری پیش رو خواهیم داشت، که البته امیدواریم چنین نگردد و مطالبات و صدای مردم بخش ما هم شنیده شود و با همت بلند مسئولین لارستان، استان و کشور و تلاش های همه جانبه و خیرخواهانه فرزندان این آب و خاک بار دیگر رشد، توسعه و پیشرفت به این شهر و بخش کهن باز گردد. و با ایجاد شهرستان اوز در استان فارس فصل جدیدی از وحدت مثال زدنی، شکوفائی و توسعه پایدار برای منطقه به وجود آید.

البته مسلم است که ارتقاء هر واحد کشوری اعم از روستا، دهستان، شهر، بخش و شهرستان دارای تعاریف و ضوابطی است که در صورت واجد شرایط بودن برابر با تعاریف تقسیمات کشوری موضوع به پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هات دولت امکان پذیر خواهد بود. اما اصلی که در قانون تقسیمات کشوری بیشتر به آن توجه می شود و برای هر ارتقایی لازم الاجرا است و به درخواست ارتقاء مشروعیت می بخشد آمار جمعیت است که اگر جمعیت محل به حد نصاب آنچه در قانون تعریف شده است نرسیده باشد فاکتورهای دیگری مانند وسعت و گستردگی یا وجود زیر ساخت های لازم و غیره ممکن است حتی قابل بررسی هم نباشد به همین دلیل در قانون به صراحت آمده است که حداقل جمعیت برای ارتقاء یک بخش در تراکم زیاد جمعیتی ۱۲۰ هزار نفر و در مناطقی با تراکم متوسط ۸۰ هزار نفر است. ولی به استناد تبصره ۲ ماده ۷ قانون تقسیمات کشوری در نقاط دور افتاده، مرزی، جزایری، کویری و نقاط کمتر توسعه یافته با تراکم جمعیتی کم و با توجه به شرایط اقلیمی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی پس از پیشنهاد وزارت کشور با تصویب هیات وزیران و در موارد استثنایی با تصویب مجلس شورای اسلامی در نقاط کم تراکم با جمعیتی زیر ۵۰ هزار نفر هم یک بخش می تواند به شهرستان ارتقاء یابد که احتمالا ارتقاء دو بخش خنج و گراش در لارستان در چند سال گذشته از محل تبصره ۲ ماده ۷ قانون تقسیمات کشوری صورت گرفته است. به این دلیل که بخش خنج پس از انتزاع از بخش اوز با ۲۹۶/۴۰هزار نفر در سال ۱۳۸۴ به شهرستان ارتقاء یافت و بخش گراش طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ با ۳۹۵۵۹نفر در سال ۱۳۸۸ توقیق شهرستان شدن پیدا نمود. این در حالی است که بخش اوز با جمعیتی نزدیک به ۵۰ هزار نفر و با ۶۸ سال قدمت بخش بودن با دو دهستان بزرگ و ۳۷ روستا و آبادی همچنان هنوز در انتظار ارتقاء است.

مع الوصف هر چند حق ارتقاء بخش اوز سالهاست به عقب افتاده و نادیده گرفته شده است اما باز ما همچنان امیدواریم که در سال پیش رو شاهد ارتقاء و ایجاد شهرستان اوز در منطقه باشیم و معتقدیم که شهرستان لارستان نه تنها از انتزاع بخش اوز متضرر نخواهد شد بلکه زمینه فراهم شدن امکانات رفاهی و رشد و توسعه بیشتر شهرستان مادر فراهم خواهد نمود. زیرا واحد شهرستان در قانون تقسیمات کشوری از نظر جمعیت ظرفیت معینی دارد و اعتبارات مالی شهرستان جمعیت مشخصی را می تواند پوشش دهد. حال اگر جمعیت شهرستان مادر از میزان معین بیشتر شود که انصافا لارستان این ویژگی را داراست جمعت اضافی مانند آبی است که سرزیر می شود و به هدر می رود. لذا جدا شدن بخش اوز از شهرستان مادر هیچ چیز از شایستگی لارستان کم نخواهد کرد. زیرا لارستان به گفته مسئولان به اندازه ۹ شهرستان استان وسعت دارد و به اندازه ۷ شهرستان استان دارای جمعیت است. بنابراین جدا شدن بخش اوز از لارستان نه تنها این شهرستان پهناور را از نظر محدوده جغرافیایی کوچک نمی کند بلکه می تواند سرآغاز کسب امتیازهای شایسته و لایق برای لارستان بزرگ را فراهم نماید. به هر حال می طلبد بحث تبدیل بخش اوز به شهرستان با مساعدت و همدلی و همکاری مسئولان با سرعت بیشتری در دستور کار دولت محترم قرار گیرد. چرا که مردم این بخش همواره همراهی و صداقت خود را با دولت و دولت مردان از گذشته تا به امروز به اثبات رسانیده اند و امروز انتظار دارند که به مطالبات آنها خصوصا ارتقاء این بخش به شهرستان نگاه ویژه داشته باشند و دل شکستگی مردم را به بارانی از امید بدل سازند.

علی تیرزن


1 دیدگاه

  1. دست شما درد نکند خلاصه مطالب شرایط ارتقای شهر اوز و نحوه ارتقای شهرشدن بخشهای خنج و گراش بدرستی برای هر خواننده ای روشن نموده اید و علل و عوامل شهر نشدن اوز را میتوان از آن قصه های مگوی مردم اوز دانست که با عقب نگهداشتن آن نمیتوانند مردم بافرهنگ اوز را ناامید کرد و هرچی در عقب نگهداشتن اوز سعی شود بازهم مردم حرفهائی برای گفتن و معرفی نمودن خود دارند و مردم را خسته و ناامید نخواهند شد و به راهشان ادامه خواهند داد.مسائلی که برای جلوگیری از ارتقای اوز بوده و هست همه میدانند اما مانند مثالی است که میگویند دست ما کوتاه و خرما بر نخیل . این همان قصه پردرد مردم اوز میباشد که بیش از نیم قرن مسکوت مانده و مسولان منطقه و استان و کشور بدلایلی خواستار ارتقای اوز نمیباشند تا خداوند چه خواهد و چه مقبول افتد.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد