پسین اوز ماهنامه پسین اوز
با سلام و احترام به مسئولان محترم حوزه انرژی و مدیریت شهری، پس از مدت‌ها دوری، به وطن بازگشته‌ام و با شور و شوق به شهر خود قدم گذاشته‌ام. اما متأسفانه، در این روزهای گرم با مشکلی جدی مواجه شده‌ام که نه تنها آسایش شهروندان را مختل کرده، بلکه سلامت و معیشت آنان را نیز به خطر انداخته است: قطع مکرر برق در ساعات اوج گرما.
در ساعات ظهر و حتی صبح زود، برق قطع می‌شود؛ در حالی که دمای هوا به بالا است. این وضعیت برای بیماران، سالمندان و کودکان بسیار خطرناک است. شخصاً شاهد بوده‌ام که بیماران در خانه‌ها و مراکز درمانی با مشکلات جدی مواجه شده‌اند. همچنین، کسبه و مغازه‌داران مجبور به تعطیلی فروشگاه‌های خود شده‌اند، که این امر به اقتصاد محلی آسیب می‌زند.
بر اساس گزارش‌های رسمی، سوءمدیریت در وزارت نیرو و پروژه‌های نیمه‌تمام از جمله دلایل اصلی این بحران هستند. کمیسیون اصل نود مجلس نیز به این موضوع اشاره کرده است.
تأثیرات اجتماعی این خاموشی‌ها نیز قابل توجه است. اختلال در خدمات عمومی، آسیب به اقتصاد خانوارها و کسب‌و کارها، کاهش اعتماد عمومی و افزایش احساس تبعیض اجتماعی از جمله پیامدهای این بحران هستند.
با توجه به این مسائل، از مسئولان محترم درخواست می‌شود:
اطلاع‌رسانی شفاف: برنامه‌ریزی و اعلام زمان‌بندی دقیق قطعی برق به شهروندان.
مدیریت مصرف: اجرای برنامه‌های مدیریت مصرف انرژی و تشویق به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر.
حمایت از اقشار آسیب‌پذیر: تأمین برق پایدار برای مراکز درمانی، مدارس و خانواده‌های دارای بیماران.
امید است با تلاش و همکاری مسئولان محترم، شاهد بهبود وضعیت برق‌رسانی و بازگشت آرامش به شهروندان باشیم.
با احترام و آرزوی توفیق-خالده اسماعیلی
******
غزل خاموشی
در این تب‌زده ظهر، دل از شهر گرفته‌ست
برق از کفِ ما رفته و هر خانه شکفته‌ست
دل خسته‌ی مردم، به نفس‌گیری افتاد
این شعله‌ی خاموش، به فریادی نهفته‌ست
باز از نفس افتاد چراغ دل مغازه
آیینه‌ی یخچال، پُر از اشکِ نهفته‌ست
پیران و جوانان، همه در گرمیِ بی‌تاب
دل در طلب سایه، به خورشید گروتوست
ما آمده‌ایم از سفر، خانه پُر از نور
اما چه کنیم این شبِ بی‌برق، هَفَته‌ست
مسئول عزیز! این‌همه بی‌تابی ما را
بشنو، که صدای دل این کوچه خفته ست
خالده اسماعیلی
چه بگوئیم کشور برق ندارد ، باید چاره جوئی کرد اکنون دنیای روشنائی است نه تاریکی