احمد خضری +تابستان ۱۳۴۱ خورشیدی را به یاد میآورم؛ روزهایی گرم و پرخاطره که برادرم از کویت به اوز بازگشته بود. هر روز با پیراهن سفید آروArrow از خانه بیرون میرفت؛ پیراهنی که برای ما بچههای محل، چیزی فراتر از یک لباس بود. نام آرو را کموبیش شنیده بودیم؛ از کسانی که به تهران و شیراز سفر کرده بودند و ...
ادامه مطلب »
پسین اوز ماهنامه پسین اوز