غیرتمندی گذشتگان اوزی، یا بر باد دهندگان امروزی؟

شهریور ماه ۱۴۰۱ بود که دکتر افکاری، رییس سازمان برنامه و بودجه استان فارس، طی بیانیه ای رسمی، نسبت به انتقادات شدید دکتر حسین زاده ( نماینده گراشی پنج شهرستان جنوبی فارس) از سازمان برنامه و‌بودجه فارس، واکنش نشان داده و افکاری رئیس این سازمان در فارس، پاسخی را منتشر کرد که آه از نهاد هر غیرتمند اوزی برآورد..

پس از آنکه حسین زاده، نماینده سابق شهرستان های لار، گراش ، اوز ، خنج و جویم از تریبون مجلس شورای اسلامی، فریاد زده و از سازمان برنامه و بودجه فارس، نسبت به عدم تایید کارشناسان این سازمان و عدم اعطای بودجه دولتی به جاده (چک چک) انتقاد شدید کرده بود، دکتر افکاری رئیس سازمان برنامه و بودجه فارس، با انتشار بیانیه ای در رسانه آفتاب لارستان، ضمن بر شمردن علل عدم تایید این سازمان، نسبت به توجیهات جاده چک چک، اعلام کرد که: (وجود گردنه ای موسوم به ورای اوز، که متولیان جاده چک چک، آن را گردنه صعب العبور!!!، در مسیر مواصلاتی گراش به خنج نامیده و این گردنه را یکی از دلائل مهم نیاز به احداث جاده چک چک دانسته اند، از نظر کارشناسان سازمان برنامه و بودجه، مردود شناخته شده است. زیرا این گردنه، نزدیک به دو دهه، با ساخت جاده جدید اوز به محلچه و خنج، که از مسیر منطقه ای به نام پرگانه اوز می گذرد، از رده خارج شده بود…

اینجانب بلافاصله پس از افشاگری دکتر افکاری، در رسانه آفتاب لارستان، چند مقاله اعتراض آمیز نسبت به عمل غیراخلاقی متولیان جاده چک چک، از جمله نوشته ذیل را در رسانه های منطقه منتشر کردم..

👇👇👇👇
ترمیم دیوار بی اعتمادی.. عذرخواهی؟یا عدم قبول خطا؟
( انتشار در آفتاب لارستان).

سپس در طی مدت ۷۲ ساعت پس از افشای تخریب پنهان و تاسف بار، در مورد جاده اوز به خنج، از هر دو شورای ششم شهر و شهرستان اوز، *درخواست پی در پی کردم که نامه ای گلایه مند واعتراضی به استانداری فارس نوشته* و‌نسبت به این عمل غیراخلاقی و دور از احترام به حسن همجواری و همسایه گری، اعتراضی مکتوب داشته باشند تا سندی بر پاسداری از حریم حرمت شهروندان اوزی و مدرکی اعتراضی در استانداری در حفاظت از حریم داشته های این شهر داشته باشید..اما دریغ از ارسال یک سند مکتوب اعتراضی !!!! که متاسفانه انجام نگرفت و در نهایت، با سکوت متولیان شهر و شهرستان اوز، این افشاگری ارزشمند و گرانبها، بدون نتیجه فراموش شد..

امروزها؛ فرصتی دست داد تا اینکه بار دیگر، کتاب تاریخ دلگشای اوز را، بازخوانی کنم..

ذکر رشادتها و جانفشانی متولیان این شهر صلح جو و صلح طلب و اخلاق مدار، به نسبت همسایگانش و مردمان غیرتمند گذشته این دیار به نسبت سرزمینش، که به خاطر جابه جایی یک سنگ از مرزهای محلی خود توسط طمع ورزان و غرض ورزان متجاوز، سینه های خود را سپر متجاوزین می کردند، حکایت از نسل گذشته مردان و زنان وجود دار، حساس و مرزدار و ذکرغیرتمندانی را بازخوانی کردم که با مقایسه آنهای گذشته، با امروز حالمان و پس از آن بی تفاوتی، بی خیالی و غیرمهم انگاشتن تخریبگری های همسایه که صورت گرفت،
آه از نهادم برآورد…

لازم است تا به تکرار سفارش کنیم به تمام متولیان مردمی و یا متولیان دولتی بومی و غیربومی ، که قبل از نشستن بر صندلی مدیریت های شهر و شهرستان اوز، تلاش کنند که حداقل فقط یکبار، *کتاب وزین تاریخ دلگشای اوز، اثر گرانبهای مرحوم محمدهادی کرامتی* را بخوانند، درک کنند و اندیشه ورزند، تا بدانند که وارث چه مردان غیرتمندی در این مسئولیت سنگین، حساس و بزرگی شده اند.

روح آن تاریخ نگار زنده نام و نکوخاندانش، شاد باد…

✍️امیررضارضایی( خبرنگار مردمی و رسانه شهرستان اوز)