با ماندن در خانه، سلامتی را به دیگران هدیه بدهیم!

دست نوشت:امیر مزرعی- چند وقتی است که با یک میهمان ناخوانده بنام ویروس کرونا مواجه شده ایم که متأسفانه سال جدید را نیز با وجودش آغاز کردیم؛ ویروسی که در ابتدا با علائم خفیف شبیه سرما خوردگی و آنفولانزا شروع می شود و در صورت عدم رسیدگی و استراحت می تواند تهدیدی برای فرد مبتلا و اطرافیان وی باشد.
از این رو بسیاری از متخصصان و پزشکان و در رأس آنها وزارت بهداشت، بطور مکرر از مردم درخواست دارند حتی الامکان در منازل خود بمانند و فقط برای امورات بسیار ضروری از منزل خارج شوند آن هم با دستکش، ماسک و مواد ضدعفونی کننده که البته هر سه مورد بدلیل هجوم مردم به داروخانه ها وبازار کمیاب شده است.

البته فراموش نکنیم، در موقع بسیار بدی این ویروس وارد کشور ما شد. زمانی که بسیاری از مردم برای سال جدید آماده می شدند تا به خرید آخر سال، رفتن به مسافرت و دید و بازدید بروند و از آن مهمتر کسبه ای که چشم انتظار روزهای پایانی سال بودند تا با فروش خوب، جانی دوباره بگیرند و بتوانندبه استقبال سال جدید بروند. همه اینها امیدهای مردم ایران بودند…
اما راه چاره چیست؟ آیا می توان باز هم مثل قبل پر جنب و جوش بود؟ آیازمان از دست رفته را می توان برگرداند؟
اندکی با خود فکر کنیم؛ البته که زمان از دست رفته بر نمیگردد، آن همهشور و اشتیاق برای جشن و پایکوبی شاید به این زودی ها برنگردد… اماواقعاً چاره این است که گوشه ای نشسته و کاسه چه کنم چه کنم دست بگیریم؟ قطعاً خیر! راه چاره این نیست که با سفر کردنمان هم سلامتی خود و هم سلامتی دیگران را به خطر بیندازیم؛ واضح تر بگویم، شاید بهترین و مطمئن ترین روش جهت عدم شیوع ویروس کرونا و غلبه بر این مشکل ماندن در خانه باشد. جملهء در خانه بمانیم که این روزها در رسانه ها و فضای مجازی نیز بسیار دیده و شنیده می شود شاید کلیشه ای باشد امّا ورای آن آرامش، سلامتی و آسودگی منتظر ما هستند.
در میانه های مطلبم به این موضوع اشاره کردم که الان نوروز است و همه ما به رسم هر ساله به دید و بازدید یا مسافرت می رویم، اما امسال فرق دارد.
شاید اسم آن را توفیق اجباری بگذاریم! می توان با یک تماس تصویری یا صوتی
جویای حال اقوام، بزرگتر ها و آشنایان شد ولی لطفاً حتی الامکان به دید و بازدید نرویم تا شاید خدایی ناکرده حتی ترس وجود چنین ویروسی ما را اذیت نکند. ممکن است در این شرایط کسی نخواهد با ما رفت و آمد کند و معذوریتی داشته باشد، بهتر است مجال بدهیم و او را در تنگنا قرار ندهیم. بگذاریم از این مرحله سخت عبور کنیم، ان شاءالله وقت برای جبران سفر، دید و بازدید و دورهمی بیش از حد وجود دارد. این نکته را نیز فراموش نکنیم که سلامتی ما از هرچیزی مهمتر است و ما علاوه بر اینکه در قبال خود و خانواده مان مسئولیم، در قبال جامعه نیز مسئول هستیم.