پسین اوز ماهنامه پسین اوز
نوآموزان کودکستان مجتمع آفرینش روز جهانی زبان مادری را در موزه مردم شناسی گرامی داشتند.
به گزارش پسین اوز، مجتمع آموزشی و فرهنگی آفرینش اوز به مناسبت بزرگداشت ۲۱ فوریه (۲ اسفند) روز جهانی زبان مادری و آیین ویژه ای در موزه مردم شناسی اوز با شرکت نوآموزان کودکستان آفرینش در حضور اولیاء آموزشگاه و نوآموزان برگزار کرد.
در این آیین فتانه جعفری مربی کودکستان با پوشش لباس محلی اوزی توسط خود و نوآموزان برنامه های جالب و متنوعی برگزار کرد.
احمد خضری دبیر انجمن میراث فرهنگی نیز بطور مختصر درباره زبان خودمانی، گویش اوزی و فلسفه نامگذازی زبان مادری برای والدین صحبت کرد و روز جهانی زبان مادری در شهرستان اوز در موزه مردم شناسی توسط مجتمع آفرینش و برازنده نماینده فرهنگ ارشاد اسلامی، براهیمی مدیر موزه مردم شناسی و اولیاء کودکستان و مدیر مجتمع آفرینش حضور داشتند.
بابا همه مادران با بچه هایشان فارسی صحبت می کنند . پاسداشت زبان مادری یعنی ترویج گویش اوزی ،پس اول باید همه اوزیصحبت کنند ، ما از بچگی اوزی حرف می زدیم وحالا در فارسی گفتن مشکل نداریم
درود برآفرینش ، موزه وآقای خضری که همیشه کوتاه ولی مفید حرف می زند
جناب آقای خضری :
سلام و صبح بخیر .
از دیدگاه من ، نام و نگهداری زبان کهن پارسی و گویش اوزی بسیار ارزشمند است و همه ما باید کوشش کنیم و نگذاریم برخی از مردم این زبان کهن و گویش اوزی را که بیشترین واژه های پارسی را دارد نابود کنند.
در مورد زبان و یا گویش اوزی و زبان بیشتر مردم جنوب استان پارس و بخشی از مردم استان هرمزگان ، همانطور یکه اطلاع دارید ، زبان و گویش محلی ما و بیشتر مردم جنوب استان پارس و بخشی از مردم استان هرمزگان کنونی که با آن گفتگو می کنند، زبان پارسی محلی است . زبان پارسی محلی یکی از شاخه های زبان پارسی میانه یا زبان پهلوی بوده و است. در این زمینه، ، در بخشی از جنوب استان پارس مردم به شاخه این زبان پارسی میانه یا زبان پهلوی را “زبان لا رستانی” میگویند.
متاسفانه ، در حدود بک یا دو دهه است که علیرغم واقعیت تاریخی، برخی تصمیم گرفتند که نام این زبان باستانی را با فعل عامیانه کوچه بازاری “اچومی “ جایگزین کنند.
در این زمینه ، ما مردم “ آچومی” نیستیم و زبان ما ، زبان محاوره ای تازه شکل گرفته کوچه بازاری “ آچومی “ ، نیست. علیرغم این واقعیت، کسانی که خود را “ آچومی” می نامند، کوشش می کنند ما را مجبور کنند که گویش محلی پارسی دو هزار ساله خود را با زبان محاوره ای تازه شکل گرفته کوچه بازاری “ آچومی”جایگزین کنیم.