روز خبرنگار روزی برای یادبودی

علی تیرزن:تقویم را که ورق می زنیم به روز ۱۷ مرداد ماه می رسیم. روزی که به نام روز خبرنگار نامگذاری شده است. در این روز به حرمت خبرنگاران آیین تجلیلی از آنها در بعضی از شهرها و بخش های کشو برگزار می شود و در آن با سخنرانی و بیان های شیوا خبرنگاران را مورد تحسین و تکریم قرار داده و از تلاش و زحمات آنها در پوشش اخبار و رویدادهای یکساله قدردانی می شود.
قریب به یقیین در این گونه مراسم و همایش ها به دلیل وقت محدود مجال پرداختن به مسائل و مشکلات خبرنگاران نیست چرا که در چنین مراسم هایی هر چه هست روز تعریف و تمجید کلیشه ای از خبرنگاران است و فرصتی نیست که در اینگونه برنامه ها بطور جدی به جایگاه واقعی و مسائل و مشکلات خبرنگاران پرداخته شود و در نهایت هم این مراسم ها با اهدای تندیسی به خبرنگاران حاضر به کار خود پایان خواهد بود اما در مقابل هرروز که در تقویم کشور مناسبت های مختلفی فرا می رسد، قلم خبرنگار برای آن رویداد می نویسید و اطلاع رسانی می کند چرا که رسالت خبرنگار تعهد و صداقت در انعکاس خبر در کمترین زمان ممکن در راستای ارتقای فرهنگ جامعه و پوشش دادن واقعیت رویدادها و بیان مسائل و اتفاقات جامعه و انتقادهای سازنده در عین صداقت، صراحت و روشنی است که در امتداد اهمیت این وظیفه خطیر و مهم همان کافی است که خداوند در قرآن کریم می فرماید نون و القلم و ما یسطرون.
به بهانه فرا رسیدن ۱۷ مرداد سالروز شهادت محمود صارمی که به عنوان روز خبرنگار در تقویم کشور ثبت شده است فرصتی برای خبرنگاران پیش می آید تا به مناسبت این روز مطالبی برای خودشان نه صرفا برای نشان دادن خود بلکه به جهت یادآوری سختی های شغل خود که جزء یکی از مشاغل دشوار و دلهره آور است بنویسند که نمونه بارز مرارت و سختی این شغل، شهادت محمود صارمی خبرنگار متعهد ایران اسلامی ماست که جانش را در راه رسالت و تعهد حرفه سخت و پر مشقت خبرنگاری از دست داد و صدها خبرنگار و عکاس دیگرکه در سرتاسر این جهان پر هیاهو جانشان را در راه کار خبرنگاری و خبر رسانی از دست می دهند به هر حال هر ساله به مناسبت این روز، خبرنگاران بسیاری در سطح کشور از روز خبرنگار و شهادت مظلومانه این شهید ماندگار و همچنین از مشکلات و سختی های کار خود می نویسند که به فراوانی در نشریات کشور منعکس می یابد، اما به مناسبت روز خبرنگار شاید به کار پر استرس و عاشقانه نویسندگی، خبرنگاری و خبر نویسی در نشریات محلی کمتر پرداخته شده است.
کار در چنین نشریاتی آن هم در شهرهای کوچک که از هیچ بودجه و حمایت مالی دولتی برخوردار نیستند و فقط با حمایت مردمی و از روی علاقه و عرق زادگاه فعالیت و منتشر می شود و هیچگاه هم از منظر شغل به آن نگاه نمی شود بلکه برای فعالیت در اینگونه نشریات باید از جان و مال و وقت خود نیز هزینه کنی و چه بسا حتی کار خبرنگاری و خبر نویسی در اینگونه شهرها سخت تر و پر استرس تر از حرفه خبرنگاری در سطح کلان کشور هم باشد چرا که مجموع خواسته ها و انتظاراتی که از یک خبرنگار و نشریات محلی وجود دارد بیشتر از منابع، امکانات و توانمندی های است که در اختیار او و نشریه قرار دارد این سختی ها و مرارت ها در اینگونه نشریات زمانی بیشتر هویدا می شود که مردم آن شهر همه همدیگر را بشناسند که در چنین شرایطی کار بازهم بسی سخت تر و سطح توقعات بسیار بالاترمی رود آنچنان که اگربه درستی قلم نویسنده و خبرنگاری به انتقادی نوشته شود و تنها هدف روشنگری و انتقاد سازنده باشد گاهی مورد نامهربانی ها نیز قرار خواهد گرفت و با داوری های غیر منطقی موجب دلسردی و ناامیدی جوان، نوجوان و خبرنگار و خبرنویس نشریه محلی می شود که بی هیچ چشم داشتی فقط از روی عشق و علاقه و به قصد خدمت به محل و آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به جامعه فعالیت می کند.
خبرنگار و خبر نویسی که برای تهیه یک خبر بی هیچ منتی پس از پایان هر مراسم و همایشی یا بازدیدی یا هر مناسبتی تازه کارش شروع می شود، باید خبر را بنویسد، تنظیم کند، ویرایش کند، تایپ کند و در کوتاه ترین زمان ممکن آن را منعکس کند و در پس این همه زحمت همواره در اضطراب و استرس باشد که خبر یا گزارش به شیوه ای مطلوب انعکاس داده شود تا به او انتقادی نشود.
به هر حال خبرنگار یا خبر نویس نشریات محلی در شهرهای کوچک برای ماندن و استمرار در کاری که به آن علاقه دارند با توجه به تعهد و رسالت مطبوعاتی خود باید قوی باشند و با هوشیاری و دقت تمام همه تصمیمات، اقدامات و تحولات مربوط به مسائل عمومی شهر را رصد کند و بدون دوستی یا دشمنی نقاط ضعف و قوت آنها را به درستی و فارغ از انگیزهای خطی و جناحی در جامعه انعکاس دهد و پیوسته بکوشد به موضوع مهم آموزش و ارتقای دانش در فعالیت مطبوعاتی خود بیفزاید.
خبرنگاران و خبر نویس نشریات محلی نیروهای زحمت کش، معتبر ، آشنا و ارزشمند در عرصه جامعه خود هستند که با سختی های شبانه روزی در گرما و سرما و در هر جا و مکانی در راستای تکالیف خبر رسانی خود حضور می یابند تا در مسیر رسالتی که به آن ایمان دارند نقش آفرین باشند. لذا منطقی است که هم نشریات محلی و هم نویسندگان و خبرنگاران آنها از سوی مسئولین محل و مردم بطور جدی مورد حمایت قرار گیرند.

احترام ویژه به خبرنگار به عنوان نماینده افکار عمومی مورد توجه بیش از پیش همه لایه های جامعه قرار گیرد و از قلمی که انتقاد سازنده و نگرش های منطقی و متفاوتی دارد استقبال شود که بی تردید سلامت فرهنگی و فکری جامعه مرهون تلاش خبرنگاران خواهد بود.
در پایان امید است روز خبرنگار در کشور روز پاسداشت خبرنگاران صادق، کوشا و متعهد باشد و این روز را نه با شعار و اهدای تندیس که با خردمندی ، حمایت و ایجاد انگیزه و امید به آنها بها داده شود.
جان نباشد جزء خبر در آزمون
هر که را افزون خبر جانش فزون