با طبیعت مهربان باشیم

 مدت هاست که ذهن و خیالم را به خود مشغول کرده  که چرا به محیط اطراف مان بی توجه هستیم بیشتر آنچه که مد نظر دارم نسبت به محیط زیست اطراف و منطقه خودمان است.

 با این وضعیت آب و هوایی قهر طبیعت و کم بارندگی حتی در فصل خودش هم با بی رحمی و برداشت غیر اصولی از گیاهان و سبزیجات فصلی و بهاری بطور مثال برداشت غیراصولی و تخریبی از دو گیاه گل گاری و گل نرگس که هر دو آنها رو به نابودی در منطقه شده است. به یاد دارم دانش آموز که بودیم و یا برنامه های گردش علمی که از طرف مدرسه ترتیب می دادند تا یک روز با خاطره شیرین در دامن طبیعت بسر بریم در منطقه کوهستان (پیر میرالیاس) دشتی وجود داشت مملو از گل نرگس که فضای آنجا را معطر و دلنشین کرده بود. منطقه از زیبائی و چشم انداز خوبی برخوردار بود ولی متاسفانه خانواده و بچه ها با کلنگ و تیشه افتادند بر دامن این طبیعت زیبا و پیازهای نرگس را از زمین بیرون آوردند برای کاشتن داخل باغچه منزلشان. 
حالا چه بگویم می کاشتند یا نه. بالاخره یک عمل تخریبی صورت می گرفت تا این شد که می بینیم و با این وضعیت درآمده و حالا یک بوته پیاز نرگس برای دوائی هم در آنجا یافت نمی شود.

 پس با این وضع می شود گفت که آن منطقه مساعد پرورش گل نرگس می باشد. که دوستداران  طبیعت با یک فراخوان عمومی و تشویق علاقمندان و کاشت مجدد پیاز نرگس در آن منطقه اقدام و عمل نمایند. در ادامه هم موضوع گل گاری که آن هم همانطور به سرنوشت پیاز گل نرگس دچار شده است در این خصوص بنده یکی دو سال است که اقدام به جمع آوری بذر گل گاری در حد یک و دو کیلو نموده ام تحویل دوستان داده ام و بعضی جاها در اطراف و دره ها کاشته اند.

 البته امسال با علاقه و پشتکار بیشتر حدود ۱۰ کیلو بذر تهیه و گرفته ام فرستاده ام که با هم همکاری گروههای طبیعت گردی و دوست داران محیط زیست بکارند. سفارش کرده ام در دره ها و اطراف اوز کاشته شود و دور از دست رس باشد تا این گیاه مورد علاقه مردم و بچه ها از نو احیاء شود که از نظر داروئی مورد توجه می باشد. به امید موفقیت و پاسداری از طبیعت علاقمند می توانند این بذر گل گاری را از مهشید خضری تحویل بگیرند و حتما بکارند با آرزوی سلامتی و تندرستی برای همه تا محیطی شاد و سرسبز داشته باشیم. 
شیراز-محمدربیع خضری