پسین اوز ماهنامه پسین اوز
*احمد خضری: روز شنبه ۲۴ شعبان ۶۶۱ هـ . ق مصادف با تولد شیخ حاج عبدالسلام در خنج است. به مناسبت سالروز تولد این مرد عارف و دانشمند که به قطب الاولیاء معروف بود جا دارد.
یادی از وی کنیم: شیخ حاج عبدالسلام از اولاد محمد بن علی بن عبداله بن عباس بن عبدالمطلب و از سادات هاشمی است. نامبرده در زمان سلطنت سلجوقیان و پادشاهی سلغر اتابک فارس به دنیا آمد. ابتدا در خنج و سپس در مکه، مدینه، مصر و بغداد علوم عربیه، معقول و منقول را تلمذ کرد. و اجتهاد را از مشایخ طریقه قادری نقشبندی و علماء شریعت اخذ و به خنج مراجعت نمود. وی مسجد، مدرسه و مهمانسرای بزرگی را ساخت و مردم را به تحصیل علوم دینی تشویق کرد. این عالم دینی لباس ساده تصوف پوشیده و عمامه سیاه کوچکی بر سر می گذاشت.
ابن بطوطه جهانگرد و تاریخ نویس معروف در سال ۷۳۳ هجری قمری از طریق عمان به جزیره هرمز و سپس به لار آمده و به همراه ابوزید عبدالرحمن پسر ابودلف خنجی به خنج رفته. و با حاج شیخ عبدالسلام ملاقات می کند. حاج شیخ عبدالسلام تا آخرین سال عمرش هر سال بنا به دعوت علما و روحانیون و به منظور حل مسائل و مباحث علوم معقول و منقول و فناوری به شیراز می رفت. وی جد اعلای مشایخ و خاندان بنی عباسی بستک بوده که در ماه ربیع الاول در سال ۷۴۶ هجری قمری و پس از ۸۵ سال سن در شبی که ماه در خسوف بود دار فانی را وداع گفت و نوشته اند صبح که وی را دفن کردند آفتاب کسوف کرد. بقعه و بارگاه این عالم ربانی در شهر خنج واقع است و زیارتگاه مردم بسیاری از مناطق جنوب است.
مرحوم حاج شیخ عبدالسلام خنجی به دلیل زهد و تقوی مراد مردم فارس و بنادر شد. وی پیشوای اهل سنت و جماعت و مفتی اعظم مناطق لارستان، اوز، خنج، جهانگیریه، عمانات گردید. شیخ حاج عبدالسلام شهرت جهانی یافت و فوج فوج مردم اعم از طلاب و مریدان به درگاه ایشان رو آوردند. در اثر نفوذ کلام وی عده بسیاری از یهودیان و زردشتی های منطقه به اسلام گردیدند. مردم شهرستان اوز از قدیم نسبت به این عالم ربانی ارادت خاص دارند.
بعد از مرگ حاج شیخ عبدالسلام فرزند ارشدش حاج شیخ محمد که کنیه وی ابونجم و ملقب به شمس الدین بوده و در سخاوت و زهد و تقوی و کشف کرامات معروف است. دروازه منقش و منبت کاری مسجد حاج شیخ محمد خنجی در موزه شیراز نگهداری می شود. طایفه و اولادان وی به ابونجمی معروف هستند.
حاج شیخ محمد در سال ۷۶۶ هـ . ق بدرود حیات گفت. شیخ عفیف الدین یکی دیگر از فرزندان حاج شیخ عبدالسلام بود که در جامع الازهر مصر به تحصیل پرداخت. وی مانند پدرش اهل طریقت، شریعت و کشف کرامات و سخاوت و شجاعت بود.
هنگامی که از مصر به خنج بازگشت. پادشاه هرمز را ملاقات و چون او را عالم و دانا یافت. وی را به سمت قاضی القضات و امیر الحاج بنادر و جزایر خلیج فارس و عربستان منصوب کرد. چند جلد کتاب در حدیث و حکمت و منطق به نثر و نظم نیز تالیف کرده است.
وی در یکی از مسافرت ها که از سوی پادشاه هرمز برای ماموریت به نزد شاه فارس (آل مظفر) می رفت بیمار و در سال ۷۷۰ هـ . ق در شیراز درگذشت. مقبره شیخ عفیف الدین در شیراز است.
*مدیر مسئول پسین اوز
منابع و ماخذ: تاریخ جهانگیریه و بنی عباسیان بستک تالیف محمد اعظم خان بنی عباسیان
مطلب بسیار زیبا وپرى است شیخ حاج عبدالسلام مردى بزرگ ودانشمند بود که در دوره سلجوقیان مى زیست مورد احترام شیعه وسنى بوده است از اینکه جناب حاج احمد بادآور چنین مردان بزرگى است باید تشکر کرد لطفا در مورد همه بنویسید