خداحافظ بخش، سلام شهرستان اوز

عبدالعزیز خضری: دهم مهرماه ۱۳۹۸ با درایت و حسن تدبیر دولت جمهوری اسلامی و در میان خشنودی و محبت مردم لارستان با بخش اوز خداحافظی شد تا با سلام به شهرستان، مردم وظیفه خود را در راستای رشد و توسعه آن به ویژه نسبت به نواحی بیشتر ادا کنند.
ارتقای بخش اوز از دست آوردهایی بود که مردم نزدیک به ۵۰ سال برای آن کوشش کردند. نویسنده این مطلب که از سال ۱۳۵۰ و در حالی که کمتر از ۲۰ سال داشت وارد فعالیت های اجتماعی-فرهنگی شد و سابقه معلمی به صورت غیررسمی در دبستان دولتی بازرگانی از افتخاراتی بود که نصیبش شد ولی اعزام به خدمت سربازی در اردیبهشت ۱۳۵۱ سبب شد برای مدت دو سال از این فعالیت ها دور بماند اما ارتقای بخش اوز را که زعمای وقت شهر مرتب به زبان می آوردند و به نوعی پیگیر آن بودند، در ذهن خود داشت.
خدمت سربازی پایان یافت و استخدام بلافاصله در جمعیت شیر و خورشید سرخ (هلال احمر) در سال ۱۳۵۳ زمینه از سرگیری فعالیت بیشتر از قبل را فراهم آورد. همنشینی با افراد باتجربه و بزرگان شهر فرصتی مناسب بود تا خواسته های کلان چون ایجاد خیابان (ملت فعلی)، اتصال برق به شبکه سراسری و ارتقای بخش با پشتوانه مردمی و آگاهانه تر دنبال شود.
با استخدام در هلال احمر و بعدا انتقال مرحوم عبدالحمید نامور از تهران به اوز و همکارشدن، مسافرت های برون شهری به ویژه به تهران و اشتغال به تحصیل احمد خضری در آن شهر، نوعی تحرک در تهران شکل گرفت و سبب شد با اوزی های دارای سمت در پایتخت نشست و برخواست صورت گیرد.
یکی از روزها در تهران به اتفاق احمد خضری (سال ۱۳۵۳) با حضور در وزارت کشور به اداره کل تقسیمات کشوری، مراجعه و بدون هیچ تشریفات و سخت گیری امکان ملاقات با مدیر کل که شخصی جوان و خوش برخورد به نظر آمد، فراهم شد.
احمد خضری درخواست ارتقای بخش اوز به شهرستان را مطرح کرد و مدیرکل که نامش علی بیرژندی بود، متاثر از دریافت گزارش جالب توسط دو جوان پاسخ داد: اولا خیلی خوشم آمد که چنین خواسته ای از طرف دو جوان کم سن و سال مطرح می شود و تصورم این بود که چنین مطالباتی باید از سوی مسئولان و یا آدم های با تجربه و سن بالا بیان می شد.


بیرجندی افزود: این موضوع بایستی بررسی شود ولی به عنوان یک مدافع با امیدواری گفت: هر موقع پرونده آن واصل شود با علاقه به آن خواهد پرداخت. با رضایت خداحافظی کردیم. با وجود این حضور افرادی چون مرحومان محمدعلی آموزگار و دکتر محمدعلی زرنگار و مهندس ایرج فریدی که در دستگاه های اجرایی و مجلس دارای سمت بودند، افراد پیگیر را به تحقق خواسته امیدوارمی کرد.
امکان دیدار با مرحومان آموزگار و دکتر زرنگار به آسانی فراهم بود و خودشان هم خواهان بودند، اما در مورد مهندس فریدی هیچ وقت ملاقاتی حداقل برای نگارنده و حتی تا کنون صورت نگرفت. آموزگار و دکتر زرنگار در حد خود تلاش می کردند و حتی روزی در حضور مرحوم عبدالحمید نامور و این جانب دکتر زرنگار به وزیر وقت کشور (فکر کنم نامش معینی بود) تلفن زد و با شوخی که با یکدیگر داشتند، موضوع را مطرح کرد.
درخواست ها به این صورت دنبال و با تشکیل انجمن محلی اوز (با ترکیب مرحومان حاج محمدیوسف نامی، محمود پیشداد و حاج عبدالحمید نامور، محمد وحدانی و نویسنده این متن) کارها تشکیلاتی تر دنبال می شد. از کسانی که خودجوش و با انرژی برای پیشبرد امر ارتقا پیش از انقلاب اسلامی کوشا بودند می توان به محمد محمودی، محمد سعید صمدی و یوسف فرزانه نیز اشاره کرد که صمدی و فرزانه هرچند شاهد ارتقای بخش هستند اما به خاطر بیماری حضور فعال در جامعه ندارند تا در این دست آورد همراهی داشته باشند.
تا این که مرحوم حاج محمد هاشم بهروزیان که ساکن و شاغل امارات متحده عربی بود به اوز آمد و حضور وی در زادگاه باعث خیر شد و در بخش های مختلف ثمرساز بود. بهروزیان در تحقق خواسته آموزش و پرورش منطقه ای موثر بود و برای ارتقا اوز نیز تلاش می کرد.
با وقوع انقلاب اسلامی پس از چندی این تلاش ها از سوی تشکل های مردمی ادامه پیدا کرد و شادروان حاج شیخ محمد فقیهی، مفتی منطقه، از شخصیت هایی بود که هیات ها را در سفر برون شهری به ویژه تهران همراهی می کرد و قوت قلب می بخشید.
شیخ فقیهی برای هر سفری آمادگی داشت و در تهران به شکلی قبراق و سرزنده حضوری موثر ایفا می کرد. سال ۱۳۷۷ با تشکیل شوراهای اسلامی، موضوع ارتقای بخش اوز جدی تر به جریان افتاد که نقش روحانیون و از جمله امام جمعه ارزنده و تعیین کننده بود و ادامه دارد. حاج شیخ عبدالعزیز قاضی زاده، امام جمعه حال حاضر، در همراهی با هیات ها سازنده و خستگی ناپذیر بود و برای ارتقای بخش اعضای شورای اسلامی را همراهی می کرد. شورای دور چهارم با اقدام به تشکیل کارگروه ارتقا دست به ابتکاری سازنده و مفید زد و صمیمانه پیگیری این خواسته جدی و به حق مردم بخش بود و در شورای اسلامی دور پنجم نیز ادامه یافت.
می شود گفت تشکیل شوراهای اسلامی شهر در هر دوره برای تحقق این موضوع موثر واقع شد. در این مسیر موافقت امام جمعه متوفی لارستان حضرت آیت اله آیت اللهی که با امضای خود هدیه بزرگی به مردم قدرشناس بخش دادند بسیار با اهمیت بود و به جرات می توان گفت که سند راهبردی برای به ثمر نشستن تلاش ها محسوب می شود و بعد از رحلت وی نیز اعضای بیت این بزرگوار راه و خط مشی امام جمعه فقید لارستان را ادامه دادند تا مردم بخش اوز در تاریخ دهم مهرماه ۹۸ در اقدام به یاد ماندنی دولت جمهوری اسلامی به اتفاق شش بخش دیگر در استان فارس به شهرستان تبدیل شود.
ویژگی شهرستانی اوز در آن است که پول غیر متعارفی برای تحقق آن هزینه نشد. هر چند نیکوکارانی بودند که برای خرج سفر پیگیری کنندگان منابعی را اختصاص می دادند ولی بارها شرایطی پیش می آمد که اعضای شورای اسلامی، کارگروه ارتقا و افراد دیگر با صرف وقت و حتی هزینه شخصی به جاهای مختلف مسافرت می کردند. در آخر باید بر این نکته تاکید کرد که آن چه بر شیرینی این دست آورد می افزاید مشارکت همگانی است.
* عضو شورای نویسندگان


1 دیدگاه

  1. خدمت کارگروهها و دلسوزان عزیز عرض میکنم جوانان و مسولان اوز بدنبال فعالیتهای مشغول کن و سرگرم کننده نباشند که مشکلی از مشکلات اوز حل نمیشود مسایلی مانند ورزش و پیاده روی و کتابخوانی و این قبیل مسائل در اوز هیچگونه کمبودی ندارد و بنا به گفته و نظرات کامنت گذاران امکانات ورزشی اوز بیشتر از سایر شهرستانهاست بنابراین مسولان و جوانان بدنبال افزایش امکانات و تاسیس ادارات دادگاه شهرستان اداره بهداشت ایجاد فعالیتهای اشتعال زا و پلیس ۱۰ و اد اره راه و توسعه امکانات زیر ساختها تعریض جا ه اوز به بلوکات و یا دوبانده نمودن آن و هم چنین دوبانده نمودن جاده اوز به خنج و تسریع در ساخت بیمارستان راه پیما و تخصیص امکانات و تجهیزات پزشکی بیمارستانها و تجهیز امکانات استخر و بازسازی برکه سلفی و احداث مخازن و برکه های دیگر برای دخیره سازی آب باران اُسفالت نمودن خیابانها و پیاده رو ها زیبا سازی سطح شهر و درختکاری جاده های بین روستایی باشند ورزش در اوز تاکنون درآمدی برای مردم نداشته فقط جوانان وقتشون تلف کرده اند و سرگرم شده اند بدون اینکه درآمدی نصیب جوانان اوز شود بودجه خیرین زیادی صرف اینکارها شده الان کفایت میکند جوانان تحصیل کرده باید درادارات مشغول بکار شوند و جوانان بجای اتلاف وقت در ورزش سعی نمایند به اموزش های فنی و حرفه ای روی بیاورند و هرچه افراد و جو انان اوز فنی تر باشند میتوانند بهتر خودشان در جامعه نشان بدهند ورزش هم حد و حدودی دارد فرض اوز ۵۰ تیم ورزشی داشته باشد چه چیزی را حل میکند مهم این است که چقدر درآمد برای انان دارد تا تشکیل زندگی بدهند و خانوادهشان را اداره کنند . کار و اقتصاد تخصص و حرفه و فن و توانایی انجام کار و درآمدزایی در هرجامعه حرف اول میزند و نقش تعیین کننده دارد. انتظار این است که بیشتر بفکر سازندگی و عمران و توسعه و کارآفرینی برای جوانان اوز و بلوکات باشند . مردم اوز و بلوکات باید دست در دست هم بدهند و بفکر کارهای تولیدی و کارگاههای مختلف صنایع غذایی و شیرینی پزی و پوشاک و ایجاد کارگاههای تولیدی صنایع کوچک باشند

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد