روزخبرنگار روزی برای یادبودی

علی تیرزن
تقویم را که ورق می زنیم به روز ۱۷مردادماه می رسیم ، روزی که به نام روز خبرنگار نامگذاری شده است ، در این روز به حرمت خبرنگاران آیین تجلیلی از آنها در بعضی از شهرها و بخش ها ی کشو برگزار می شود ودر آن با سخنرانی و بیان های شیوا خبرنگاران را مورد تحسین و تکریم قرارداده و از تلاش و زحمات آنها در پوشش اخبار و رویدادهای یکساله قدردانی می شودکه کاری پسندیده و مرسوم است ولی قریب به یقیین در این گونه مراسم و همایش ها به دلیل وقت محدود مجال پرداختن به مسائل و مشکلات خبرنگاران کمتر به وجود می آید چرا که در چنین مراسم هایی هر چه هست روز تعریف و تمجید از خبرنگاران است و فرصتی نیست که در اینگونه برنامه ها بطور جدی به جایگاه واقعی و مسائل و مشکلات خبرنگاران پرداخته شود ، اما در مقابل طبق تقویم کشور قلم خبرنگار برای هر رویدادی می نویسید و اطلاع رسانی می کند واین رسالت خبرنگار است چرا که وظیفه خبرنگار تعهد و صداقت و نوشتن واقعیت ها و انعکاس خبر و رویدادها و بیان مسائل و اتفاقات جامعه و انتقادهای سازنده در عین صداقت ، صراحت و روشنی است که در راستای اهمیت قلم و وظیفه خطیر و مهم نوشتن همان کافی که خداوند در قرآن کریم می فرماید نون و القلم و ما یسطرون .
به بهانه فرا رسیدن ۱۷مرداد سالروز شهادت محمود صارمی که به عنوان روز خبرنگار در تقویم کشور ثبت شده است فرصتی برای خبرنگاران پیش می آید تا به مناسبت این روز مطالبی برای خودشان نه صرفا برای نشان دادن خود بلکه به جهت یادآوری سختی های شغل خود که جزء یکی از مشاغل دشوار و دلهره آور است بنویسند که نمونه بارز مرارت و سختی این شغل ، شهادت محمود صارمی خبرنگار متعهد ایران اسلامی ماست که جانش را در راه رسالت و تعهد حرفه سخت و پر مشقت خبرنگاری از دست داد و همچنین صدها خبرنگار و عکاس دیگرکه در سرتاسر این جهان پر هیاهو جانشان را در راه کار خبرنگاری و خبر رسانی از دست می دهند، به هر حال هر ساله به مناسبت این روز، خبرنگاران بسیاری در سطح کشور از روز خبرنگارو شهادت مظلومانه این شهید ماندگار و همچنین از مشکلات و سختی های کار خود می نویسندکه اینگونه نوشته ها به فراوانی در نشریات کشور منعکس می یابد ، اما به مناسبت روز خبرنگار شاید به کار پر استرس و عاشقانه نویسندگی ، خبرنگاری و خبر نویسی در نشریات محلی کمتر پرداخته شده است ، کار در چنین نشریاتی آنهم در شهرهای کوچک که از هیچ بودجه و حمایت مالی دولتی برخوردار نیستندو فقط با حمایت مردمی و از روی علاقه و عرق زادگاه فعالیت و منتشر می شود و هیچگاه هم برای خبرنگار محلی از منظر شغل به آن نگاه نمی شود بلکه برعکس برای فعالیت در اینگونه نشریات باید از جان و مال و وقت خود نیز هزینه کنی ، کاری سخت و پر از استرس است چه بسا حتی کار خبرنگاری و خبر نویسی در اینگونه شهرها سخت تر همراه با دلهره و دلواپسی است تا جایی که پر استرس تر از حرفه خبرنگاری در سطح کلان کشور هم می تواند باشد چرا که مجموع خواسته ها و انتظاراتی که از یک خبرنگار محلی و نشریات محل وجود دارد بیشتر از منابع ، امکانات و توانمندی های است که در اختیار او و نشریه قرار دارد این سختی ها و مرارت ها در اینگونه نشریات زمانی بیشتر هویدا می شود که مردم آن شهر همه همدیگر را بشناسند که در چنین شرایطی کار بازهم بسی سخت تر و سطح توقعات بسیار بالاترمی رود آنچنان که اگربه درستی قلم نویسنده و خبرنگاری به انتقادی نوشته شود و هدف اش روشنگری و انتقاد سازنده باشد گاهی مورد نامهربانی ها نیز قرار میگیرد و با داوری های غیر منطقی سبب دلسردی و ناامیدی خبرنگار و خبر نویس نشریه محلی می گردد، خبرنگاری که بی هیچ چشم داشتی فقط از روی عشق و علاقه و به قصد خدمت به محل و آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به جامعه خود فعالیت می کند ، این در حالی است که خبرنگار و خبر نویس برای تهیه یک خبر بی هیچ منتی پس از پایان هر مراسم ، همایش یا بازدیدی یا هر مناسبتی دیگر تازه کارش شروع می شود، باید خبر را بنویسد ، تنظیم کند ، ویرایش کند، تایپ کند و در کوتاه ترین زمان ممکن آن را منعکس کند و در پس این همه زحمت همواره در اصطراب و استرس هم باشد تا خبر یا گزارش به شیوه ای مطلوب انعکاس داده شود تا به او انتقادی نشود ، به هر حال خبرنگار یا خبر نویس نشریات محلی در شهرهای کوچک برای ماندن و استمرار در کاری که به آن علاقه دارند با توجه به تعهد و رسالت مطبوعاتی خود باید قوی باشند و با هوشیاری و دقت تمام همه تصمیمات ، اقدامات و تحولات مربوط به مسائل عمومی شهر را رصد کنند وبدون دوستی یا دشمنی نقاط ضعف و قوت آنها را به درستی و فارغ از انگیزهای خطی و جناحی در جامعه انعکاس دهندو پیوسته هم بکوشند به موضوع مهم آموزش و ارتقای دانش خود در فعالیت مطبوعاتی بیفزایند، خبرنگاران و خبر نویس نشریات محلی نیروهای زحمت کش ، معتبر ، آشنا و ارزشمند در عرصه جامعه خود هستند که با سختی های شبانه روزی در گرما و سرما ودر هر جا ومکانی در راستای تکالیف خبر رسانی خود حضور می یابند تا در مسیر رسالتی که به آن ایمان دارند نقش آفرین باشند، لذا منطقی است که هم نشریات محلی وهم نویسندگان و خبرنگاران آنها از سوی مسئولین محل و مردم بطور جدی مورد حمایت قرار گیرند ، احترام ویژه به خبرنگار به عنوان نماینده افکار عمومی مورد توجه بیش از پیش همه لایه های جامعه قرارگیرد و از قلمی که انتقاد سازنده و نگرش های منطقی و متفاوتی دارد استقبال شود که بی تردید سلامت فرهنگی و فکری جامعه مرهون تلاش خبرنگاران خواهد بود .در پایان امید است روز خبرنگار در کشور روز پاسداشت خبرنگاران صادق ، کوشا و متعهد باشد و این روز را نه با شعار که با خردمندی ، حمایت و ایجاد انگیزه و امید به آنها بها داده شود .
جان نباشد جزء خبر در آزمون هرکه را افزون خبر جانش فزون