آب مایه حیات، قدرش را بدانیم

*محمد صدیق پیرزاد: انسان هنگامی که از نعماتی برخوردار است یعنی به راحتی آن نعمت در دسترسش قرار می گیرد چندان قدرش را نمی داند و به فکرش نمی رسد که ممکن است این نعمت روزی وجود نداشته باشد.

در این مورد تمثیلی هست که می گوید: یک ماهی که در دریا زندگی می کرد به ارزش آب پی نمی برد، تا روزی که موجی بلند او را به بیرون از دریا پرت کرد. ماهی آنچنان که بر روی شن داغ نفس زنان آخرین لحظات عمرش را می گذراند، چشمش به دریا افتاد و گفت: …آب.

ما مردم هم که با تلاش مسئولین و خیرین از نعماتی برخورداریم از جمله آب، باید به فکر باشیم که مبادا روزی این نعمت برای مدتی از بین برود. چون در محل ما چشمه، قنات و رودخانه ای جاری نیست  فقط تعدادی آب انبار داریم که آن هم اگر آب داشته باشد و اگر خدای نخواسته به عللی لوله آبی که از سد سلمان می آید آسیب دید و نتوانستند بزودی تعمیر و آب در دسترس قرار گیرد باید آبی جایگزین در دسترس مان باشد که همانا آب انبارها می باشد.

اخلاق دینی، از قدیم الایام مردم خیرین را وا داشته است که تعدادی آب انبار در جاهای مختلف بسازند و مردم از آب اندرونش بهره مند شوند.

حال اگر این را یک طرف قضیه و یا یک روی سکه قرار دهیم، روی دیگر اینکه اگر آب این آب انبارها در اثر بی مبالاتی و بی فکری صرف باغ و درخت و ریخت و ریز شود، مسلماً با قحطی آب مواجه خواهیم شد. پس باید راه چاره پیدا کنیم.

به نظر من همه ما مردم و مسئولین ارگانها از جمله اعضای شورای شهر، شهردار، مسئولین زحمت کش اداره آب در این مورد باید به فکر باشند حال که الحمداله به فضل خدا آب انبارهایمان تا حدودی پر آب است قدرش را بدانیم و در نگهداری آن بگوشیم.

جهت نگهداری راه های مختلفی هست که یکی از آن که به نظر می رسد اینست که: از مصرف آب این آب انبارها برای ریخت و ریز حمام و آبیاری درختان خانه باغی ها جداً جلوگیری به عمل آید. این جلوگیری در عمل باشد و نه در گفتار.

آنهائی که نیاز به آب درختان خانه باغی یا منزلشان دارند از آب تانکر و از چاه های چاه عالی و یا جاهای دیگر که متعلق به شهرداری است استفاده کنند. اگر کفایت نمی کند در قسمت شمال شهر اوز منطقه بوستان «بوستانه» آب فراوانی در عمق یک یا دومتری موجود است.

شهرداری چند حلقه چاه حفر نماید و از این آب که شاید فاضل آب هم هست با تانکر با بهائی نازل در دسترس صاحبان خانه باغ ها (باغ شهری ها) قرار دهد و اگر امکانش هست و صلاح باشد تعدادی از آب انبارها از جمله کلنی روبروی دانشگاه پیام نور در غرب اوز با بستن در آنها کاری کنیم که برداشت آب امکان پذیر نباشد. همچنین کسانی که آبرسانی می کنند بدانند که اگر برخلاف دستورعملی انجام می دهند با جریمه سنگینی روبرو خواهند بود.

در اینجا می خواهم ارزش آب آب انبار از زبان یک متخصص اورولوژی که استاد برجسته ای است مطلبی بنویسم. روزی از ایشان پرسیدم کدام آب در حال حاضر برای شرب مناسبتر است؟ جواب داد آب باید بی رنگ،بی بو و عاری از میکروب و گچ و نمک باشد که بتوان آشامید به نظر من آب باران در صورتی که تمیز باشد و در برکه ها موجود است از همه آب ها سبکتر و سالمتر است و اگر طبق دستور اداره بهداشت مقداری پرکلرین هم اضافه شود عالی است.

در پایان از خانواده های محترمی که به این امر مهم اهمیت می دهند و وجدانشان اجازه نمی دهد آب برکه ها ریخت و پاش شود پیشاپیش به سهم خود تشکر می کنم.

*عضو شورای نویسندگان