پسین اوز ماهنامه پسین اوز
از دیگر آئین های جالب و به یاد ماندنی مردم اوز در ماه مبارک رمضان رسم بیدار باش، بانگ آب و بانگ صبح است که نقش بانوان را در این آئین ها بیشتر نمایان می سازد.
بعد از اقامه نمازهای عشا و تراویح و دید و بازدیدها، مردم به استراحت پرداخته و حدود ۲ ساعت بعد از نیمه شب موذن مسجد در قدیم ها در پشت بام و اکنون از طریق بلندگوی مساجد بیدارباش می گوید: او با نوای خوش می خواند: بیدارباش، بیدار باش، بنده خدا بیدار باش، بنده مومن بیدار باش و … در این هنگام بانوان از خواب برخاسته و مشغول پختن غذا می شوند. این غذا همان سحری است که بنا به سلایق مختلف تفاوت دارد. خانواده هائی که شام خویش را با آبگوشت (ترید) شروع کرده اند. حتما در سحری پلو مصرف می کنند. اما در بساری از خانواده ها نیز دیده شده است که گپک و سبزی و یا نیمرو تخم مرغ استفاده می کنند. حدود ۲ ساعت دیگر موذن مسجد اذان دیگر سر می دهد که به اذان آب معروف است و در گویش محلی به آن «بانک هو» گفته می شود.
در این زمان همه اعضای خانواده از خواب برخاسته و به صرف سحری می پردازند. بانک هو به معنای برخاستن و خوردن سحری است و حدود یک ساعت بعد موذن اذان صبح را سر می دهد و این اذان به معنای فرا رسیدن صبح و امساک و توقف در نوشیدن و خوردن است. پس از شنیدن اذان صبح و دست کشیدن از خودن و آشامیدن، روزه داران خود را برای رفتن به مسجد و شرکت در نماز جماعت صبح آماده می کنند و نمازهای صبح مساجد بسیار شلوغ و پرجمعیت هستند و پس از اقامه نماز صبح نیز امام جماعت با قرائت چند حدیث کوتاه و دعا برای بهروزی و سلامتی آنان به این مراسم معنوی پایان می دهد. ماه مبارک رمضان در هر گوشه ای از کشور اسلامی ایران علاوه بر حفظ شکل اصلی، با آئین های خاص هر دیاری برگزار می شود. اقوام مختلف مردم ایران اعم از لر، ترک، کرد، فارس، اهالی جنوب، شمال، مرکز و غیره در برخی آداب و سنن با یکدیگر مشترک و تنها اختلاف در نام آن رسم است که آن هم به دلیل این است که در گویش ها تفاوت وجود دارد.