حمیرا نامدار: صدایی که در آن مهر باشد قاعدتا ماندگار می شود. سال های زیادی را درروزنامه سپری کرده ایم و برنامه های مختلفی داشته ایم از تجلیل راه یافتگان کنکور، تاسیس کتابخانه، دانشگاه، دعوت از مقامات، درخواست ارتقاء و… همچنین حضور پررنگ اخبار و گزارش های مربوط به اوز در خبرگزاری ها و نشریات رسمی کشور نظیر اطلاعات، ایران، کیهان، ایرنا، ایسنا، مهر، فارس و … از دیگر نشانه های وجود توانمندی های رسانه ای است که ۱۶ سال با «عصر اوز» و ۳ سال با «پسین اوز» به عنوان اولین روزنامه پرمخاطب در اوز شناخته شد و همراه با تیترهای زیادی که یکی از آنها اسفندماه ۱۳۸۶ (سال هشتم شماره ۸۸) عصر اوز با تیتر« انتظار پایان یافت، آب سد سلمان فارسی به اوز رسید» که خبر خوشحال کننده ای بود. کسان زیادی در کنار این نشریه به موفقیت رسیدن و رشد یافتن به قول یکی از اعضای پسین اوز آقای محمدصدیق پیرزاد نشریه عصر اوز کمتر از یک دانشگاه نبود. زمانی که صدای فرد همراه با عشق و مهربانی در ذهن مخاطب بنشیند، آن زمان است که ماندگار خواهد شد.
نشریه اما برعکس اسمش به دلیل مشکلات چاپ و کمبود نویسنده و … به صورت ماهانه چاپ میشود. زمان های دور سطح پایین سواد مردم باعث میشد که هرکسی روزنامه نخرد. معمولا در هر محلهای یکی، دو نفر که سواد داشتند، روزنامه میخریدند و برای مردم اخبار را میخواندند.
اکنون با گسترش سریع فضای مجازی و دسترسی آنی به خبر، روزنامهها روز به روز کوچکتر میشوند، رسانههای کاغذی به سرعت کوچک میشوند و رسانههای مجازی با سرعتی عجیب رشد میکنند و سرعت ریزش مخاطب روزنامهها را به دنبال خود می کشاند. مردم، به دنبال خبر و تحلیل در فضای مجازی هستند و حاضر به پرداخت هزار تومان برای خواندن خبر و تصاویری که متعلق به یک روز قبل است، نیستند.
با این وجود، باز هم نشریات راه تازهای برای دوباره متولد شدن یافتن و بسیاری از نشریات پرسابقه نیز سرمایه گذاری کلانی برای دوام در فضای مجازی انجام دادهاند و تمرکز بر نسخه آنلاین هستند. در حرفه روزنامه نگاری، هیچ چیز از قبل قابل پیشبینی نیست که بتوان دستورالعملی برای برخورد با آن ارائه کرد. از این رو خبرنگاری، حرف های سخت و متمایز از سایر حرفه هاست و همیشه نیازمند آمادگی ذهنی و نوآوری است.
البته و با تأسف باید بگویم امروز ما دوستان زیادی داریم که به عنوان شهروند خبرنگار کار میکنند، اما بدون اینکه قصد کوچک کردن کسی را داشته باشیم، بسیاری از آنها خبرنگار بودن را یاد نگرفتهاند. یعنی هنوز نمیدانند که خبرنگار صرفاً منعکسکننده اخبار نیست، بلکه خبرنگار کاونده واقعیتها برای رسیدن به حقیقت است که این کار اصول خودش را دارد و همین اصول است که فرق میان خبرنگار و شهروند خبرنگار را مشخص میکند. کاش هر کس در حیطه کار خود کارش را انجام می داد. شهروند خبرنگار فقط واقعیتها را ثبت میکند و آن را منعکس میکند، اما خبرنگار واقعیتها را برای رسیدن به حقیقت جستجو می کند. این کار را فقط خبرنگار میتواند انجام دهد نه شهروند خبرنگار ما.
در پایان سومین سال انتشار نشریه «پسین اوز» را تبریک می گویم و خوشحال از این هستم که توانستیم در سومین سال تولدش با سه رویداد مهم میلاد پیامبر(ص)، شهرستان شدن اوز و آرزوی دیرینه شهر و مدیر مسئول پسین اوز و سال تولد خود نشریه را تیتر کنیم. بار دیگر آرزوی موفقیت، پایداری و ماندگاری برای همه دست اندرکاران نشریه «پسین اوز» را دارم و امید است که اینک به عنوان یک شهرستان که به آرزوی خود رسیده است نیز به داشتن یک روزنامه برای شهرستانمان اهمیت دهد چون شهر بدون خبرنگار شهری خاموش است.
* عضو شورای نویسندگان
تمام مطالب نوشته شده مورد تایید میباشد به جز در مورد تفاوت خبرنگار و شهروند خبرنگار. زیرا هیچکدام از افرادی که اکنون خودرا خبر نگار میدانند ابتدا به ساکن خبرنگار نبودند بلکه این شهروند خبرنگاری افراد باعث کسب تجربه شده و بتدریج به خبر نگار تبدیل شده اند لدآ باید شهروند خبرنگاری و شهروندخبرنگاران را تشویق نمود تا دست به قلم و تهیه خبر شوند تا تجربه کسب نمایند و با شرکت در دوره های خبرنگاری به اموزه های خود بیفزایند. موفق و پیروز باشید